Filmschool – Vijfde dag

Oorspronkelijk geplaatst door Jasper Langedijk op vrijdag 13 mei 2016.

De vijfde dag van de opleiding was voor een groot deel een praktijkdag. We begonnen met het zelf preppen van de camera en het stellen van het statief. Daarna kregen we uitleg over camerabewegingen en een opdracht voor de middag. Dat werd weer een item (een ‘kortje’) over een onderwerp in Bergen op Zoom. Met de lessen van vooral gisteren op zak gingen we aan de slag.

De Sony camera.

Waar ging het over?
Het ging over camerabewegingen (zoals pan, tilt, pantilt, focusverleggen, tracking, zoom en een rider). Daarnaast ging het ment name over opdracht interpretatie, valkuilen (dwaalsporen) en over het leveren van materiaal.

Wat kun je er direct mee?
Mijn zwakke plekken -van dit moment- kwamen akkelig boven drijven. Ze zijn allemaal al genoemd in dit verslag. Morgen hebben we een dag waarop we zelf individueel de studiedag mogen bepalen en indelen. Wat ik hiermee kan is dus morgen concreet aan de slag met wat me nu het minst goed afging. 

Op pad met de camera.

Moeilijkste?
De routine rondom de camera’s. Ik wéét de voorbereidende handelingen. Dat zijn bijvoorbeeld de CC en ND filters bepalen en instellen. Daarmee beïnvloed je het licht wat door de lens gaat zodat het niet de fel is (en zo min mogelijk ruis veroorzaakt), en daarna witbalansen; het corrigeren van het witte licht door de kleurtemperatuur om te zorgen dat wat we filmen overeen komt met wat wij met het oog zien (wij zien niet de gevolgen van natuurlijk licht, kunstlicht of menglicht die op de wereld schijnt, maar de camera wel. Als die iets opgenomen heeft, zien we de resultaten wel. Om de ‘afwijking’ daartussen op te lossen, doen we de witbalans. Maar ook de bediening van de camera tijdens of vlak voor het opnemen. Het voelt als geklungel. En juist omdat ik het thuis allemaal wel kan uitleggen en voordoen, vind ik het het moeilijkst dat dit nu in de praktijk nog niet zo vanzelf gaat. Het is een kwestie van tijd (en van het veel doen).

Leukste, meest interessante of nuttige?
Mijn hang naar heel close filmen komt tot nu toe totaal niet tot zijn recht in deze opleiding. Wat raar en jammer is: de boodschap is eigenlijk vaak: als je heel close gaat (en goed kadert, goed belicht, iets diepte creëert en enige scherptediepte in het shot verwerkt), dan heb je bijna altijd interessante shots die een verhaal (helpen) vertellen. De reden dat ik mijn natuurlijke neiging weinig ruimte geef, is omdat ik probeer het allemaal heel goed te doen en niet te veel los te gaan op eigen voorkeur. Waarschijnlijk kan het helemaal geen kwaad als ik meer film zoals ik het gewend ben, verrijkt met shotvariatie zodat aan de behoefte van de editor wordt voldaan. Dit besef is voor mij nu één van de interessantste inzichten. Ik probeer hier meteen wat mee te doen en heb een plan voor de zelf in te vullen studiedag van morgen. 

Nu ga ik slapen, in het logeerbed wat heel lief voor me klaar stond bij vrienden Erik en Nicole in Breda. Morgen lekker een kort ritje naar school! 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.

Top