Oorspronkelijk gepubliceerd door Jasper Langedijk op 20 mei 2016.

Deze achtste dag ging over optica: licht, belichting, golfbewegingen, breking en ga zo maar door. In de middag kreeg dat handen en voeten in de vorm van een praktijkopdracht waarbij we een interview opstelling moesten maken (belichten). 

Het meer theoretische deel was interessant en met de bekende grotere hoeveelheid informatie en dus aantekeningen. Het praktische deel in de middag was -eveneens een vertrouwd iets- lastiger uit te voeren dan ik eigenlijk verwachtte. 

Wat kun je er direct mee?
Ik kan nu direct een driepuntsbelichting maken. Dat dacht ik al te kunnen (internet tutorials op Videomaker.com enzo), maar daarin had ik nét een paar dingen niet goed begrepen die nu wel duidelijk zijn. 

Wat vond ik het moeilijkste?
Het theoretischere gedeelte van de les over licht. Ik kan de strekking en de toepassing ervan wel plaatsen en -bijvoorbeeld- aan iemand anders uitleggen. Maar er zat heel veel informatie bij die ik niet zou kunnen navertellen en al helemaal niet zou kunnen uitleggen aan een ander. 

Wat vond ik het leukste, het meest interessante of nuttige? Eyeopener?
Ik merkte vandaag iets wat ik al een tijdje in de gaten had maar nog niet erkende of geloofde; ik denk dat ik een bril voor dichtbij nodig heb. Ik experimenteer al een half jaar met van die leesbrilletjes van de Action en de Hema. Voor kleine lettertjes blijkt dat inmiddels voor mij noodzakelijk. Als ik met een camera bezig ben, heb ik óp de camera te maken met veel kleine lettertjes en cijfertjes die knopjes toelichten of een schaalverdeling bij die knopjes weergeven. Als ik in de viewfinder kijk, moet ik de scherpte en de belichting beoordelen om hem aan te passen met de focus en diafragma ringen. Zodra ik heel snel heen en weer moet kijken van viewfinder naar knopjes naar praktijk en weer naar viewfinder, hebben mijn ogen de grootste moeite mijn hoofd van de juiste informatie te voorzien. Morgen neem ik uit de auto zo’n +1 prulbrilletje mee, om te testen wat dat doet. Ik denk namelijk dat ook mijn overbelichtingsproblemen te maken hebben met het niet zien wanneer er wel of geen details in de lichte delen verschijnen in de viewfinder. Wel een geklooi met zo’n leesbrilletje, maar beter dan niet scherp zien of heel ingespannen moeten turen. (Op mijn eigen camera kijk ik op het LCD scherm af, en net op een iets grotere afstand dan door de viewfinder, dat verklaart mogelijk dat ik dit bestaande probleem nog niet in mijn eigen filmpjes tegen ben gekomen.)

Een ander antwoord op deze vraag is meer op de les van vandaag gebaseerd: shotcompressie. Wanneer je verder van een te interviewen persoon af gaat staan met de camera, krijg je bij inzoomen naar een close heel weinig achtergrond mee. Veel minder dan ik zou denken. En andersom: als je heel dicht op de persoon filmt en (bijvoorbeeld) een close-up maakt door niet in te zoomen maar gewoon op schoot te gaan zitten, dan neem je enorm veel achtergrond mee. Dat is heel interessant en mogelijk heel praktisch om weet van te hebben. Daar wil ik morgen (straks) op de negende dag nog uitgebreider mee experimenteren. Ik zal foto’s maken en ze hier plaatsen!